گفت: سریال سرنوشت رو می بینی؟

گفتم: آره. داستانش قشنگه.

گفت: من مطمئنم فرزاد ( پسر آقای کامیاب )، برادر سامیه هستش.

گفتم: از کجا فهمیدی؟!

گفت: این سریال های ایرانی از همون اول آخرش معلومه. حالا این یکی اومده بپیچونه، ولی من زرنگ تر از این حرفام. میگی نه! منتظر باش آخرش را ببینی.

گفتم: به نظرم حدست درست باشه. اصلا تا سامیه برادرش را پیدا نکنه و دختر و پسرای سریال ازدواج نکنند که فیلم تموم نمیشه.

گفت: تو این سریای های ایرانی همیشه پسره با نگاه اول عاشق دختره میشه. بعدشم حتما به هم میرسند و فیلم تموم میشه.

گفتم: جالبه ما بیننده ها هم بد عادت شدیم. اگه یه کارگردانی بخواد یه چیز متفاوت بسازه و دختر پسره به همدیگه نرسند، دیگه اون کارگردان و نویسنده بیچاره میشن که چرا فیلمشون اینقده بد تموم شد؟

گفت: ولی همیشه اینطوری نیست. یادته سریال وفا چقدر زیبا تموم شد با وجودی که دختر پسره به همدیگه نرسیدند.

گفتم: مثل اون سریال خیلی کم ساخته شده. قبول داری؟

گفت: آره. ولی کاش تو فیلم ها واقعیات را اونجوری که هست به تصویر می کشیدند. مثلا همین که دختر و پسری که به هم علاقه دارند با هم ازدواج کردند فیلم را تمام نمی کردند و بعد از ازدواجشون و مشکلات بعدش را هم نشون می دادند.

گفتم: کاملا موافقم. متأسفانه کمتر فیلمی جلسه خواستگاری را به نمایش می ذاره و صحبت هایی که بین یک دختر و پسر در زمینه ازدواج مطرح میشه را نمایش میده.

گفت: یعنی چی که پسر تا نگاهش به یه دختر افتاد عاشقش میشه؟! در حالیکه هنوز با روحیات و سلایق و افکار اون آشنا نیست!!

گفتم: خوب اینا فیلمه. تو واقعیت که اینطور نیست.

گفت: اتفاقا همین فیلم ها باعث میشه جوونای ما چشم بسته با یک نگاه عاشق بشوند و ازدواج کنند.

گفتم: آدم اگه عقل داشته باشه همه ی جوانب را می سنجه بعد تصمیم به ازدواج با فرد مورد علاقه اش می گیره. چهار تا فیلم که روی یک انسان عاقل تأثیر نمیذاره.

گفت: اشتباه تو همین جاست. همین سریال ها و فیلم هاست که باعث افزایش آمار طلاق تو جامعه شده. وقتی جوون می بینه که تو نود و نه و نیم در صد سریال ها و فیلم ها یک جوون با دیدن دختری بهش علاقه مند میشه و باهاش ازدواج می کنه و خوشبخت میشه، فکر می کنه که اونم مثل بقیه می تونه با یک نگاه عاشق بشه و حتما به معشوقش برسه و خوشبخت هم بشه. ولی وقتی با واقعیت مواجه میشه. وقتی که پسری به دختر مورد علاقه اش نمیرسه یا دختری نمی تونه رضایت پدرش را برای ازدواج با پسر مورد علاقه اش جلب کنه. وقتی که بعد از ازدواج تازه چشماش باز میشه و می بینه که انتخابش کاملا اشتباه بوده. وقتی خوشبخت نمی شوند و کارشون به طلاق میکشه. وقتی که خانواده ها از هم می پاشند و بچه هاشون آواره می شوند. اون وقته که تازه می فهمن همه ی اینها فیلمه و واقعیت چیز دیگه ای هست.